سورة الشمس 91

سورة الشمس 91
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

به خورشید و گسترش نور آن سوگند، (1)

و به ماه هنگامى که بعد از آن درآید، (2)

و به روز هنگامى که صفحه زمین را روشن سازد، (3)

و به شب آن هنگام که زمین را بپوشاند، (4)

و قسم به آسمان و کسى که آسمان را بنا کرده، (5)

و به زمین و کسى که آن را گسترانیده، (6)

و قسم به جان آدمى و آن کس که آن را (آفریده و) منظم ساخته، (7)

سپس فجور و تقوا (شر و خیرش) را به او الهام کرده است، (8)

که هر کس نفس خود را پاک و تزکیه کرده، رستگار شده; (9)

و آن کس که نفس خویش را با معصیت و گناه آلوده ساخته، نومید و محروم گشته است! (10)

قوم «ثمود» بر اثر طغیان، (پیامبرشان را) تکذیب کردند، (11)

آنگاه که شقى‏ترین آنها بپاخاست، (12)

و فرستاده الهى ( صالح) به آنان گفت: «ناقه خدا ( همان شترى که معجزه الهى بود) را با آبشخورش واگذارید (و مزاحم آن نشوید)!» (13)

ولى آنها او را تکذیب و ناقه را پى کردند (و به هلاکت رساندند); از این رو پروردگارشان آنها (و سرزمینشان) را بخاطر گناهانشان در هم کوبید و با خاک یکسان و صاف کرد! (14)

و او هرگز از فرجام این کار ( مجازات ستمگران) بیم ندارد! (15)

سورة البلد

سورة البلد
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

قسم به این شهر مقدس ( مکه)، (1)

شهرى که تو در آن ساکنى، (2)

و قسم به پدر و فرزندش ( ابراهیم خلیل و فرزندش اسماعیل ذبیح)، (3)

که ما انسان را در رنج آفریدیم (و زندگى او پر از رنجهاست)! (4)

آیا او گمان مى‏کند که هیچ کس نمى‏تواند بر او دست یابد؟! (5)

مى‏گوید: «مال زیادى را (در کارهاى خیر) نابود کرده‏ام!» (6)

آیا (انسان) گمان مى‏کند هیچ کس او را ندیده (که عمل خیرى انجام نداده) است؟! (7)

آیا براى او دو چشم قرار ندادیم، (8)

و یک زبان و دو لب؟! (9)

و او را به راه خیر و شر هدایت کردیم! (10)

ولى او از آن گردنه مهم نگذشت! (11)

و تو نمى‏دانى آن گردنه چیست! (12)

آزادکردن برده‏اى، (13)

یا غذا دادن در روز گرسنگى... (14)

یتیمى از خویشاوندان، (15)

یا مستمندى خاک‏نشین را، (16)

سپس از کسانى باشد که ایمان آورده و یکدیگر را به شکیبایى و رحمت توصیه مى‏کنند! (17)

آنها «اصحاب الیمین‏»اند (که نامه اعمالشان را به دست راستشان مى‏دهند)! (18)

و کسانى که آیات ما را انکار کرده‏اند افرادى شومند (که نامه اعمالشان به دست چپشان داده مى‏شود). (19)

بر آنها آتشى است فروبسته (که راه فرارى از آن نیست)! (20)

سورة الفجر 89

سورة الفجر 89
به نام خداوند بخشنده مهربان

به سپیده دم سوگند، (1)

و به شبهاى دهگانه، (2)

و به زوج و فرد، (3)

و به شب، هنگامى که (به سوى روشنایى روز) حرکت مى‏کند سوگند (که پروردگارت در کمین ظالمان است)! (4)

آیا در آنچه گفته شد، سوگند مهمى براى صاحبان خرد نیست؟! (5)

آیا ندیدى پروردگارت با قوم «عاد» چه کرد؟! (6)

و با آن شهر «ارم‏» باعظمت، (7)

همان شهرى که مانندش در شهرها آفریده نشده بود! (8)

و قوم «ثمود» که صخره‏هاى عظیم را از (کنار) دره مى‏بریدند (و از آن خانه و کاخ مى‏ساختند)! (9)

و فرعونى که قدرتمند و شکنجه‏گر بود، (10)

همان اقوامى که در شهرها طغیان کردند، (11)

و فساد فراوان در آنها به بار آوردند; (12)

به همین سبب خداوند تازیانه عذاب را بر آنان فرو ریخت! (13)

به یقین پروردگار تو در کمینگاه (ستمگران) است! (14)

اما انسان هنگامى که پروردگارش او را براى آزمایش، اکرام مى‏کند و نعمت مى‏بخشد (مغرور مى‏شود و) مى‏گوید: «پروردگارم مرا گرامى داشته است!» (15)

و اما هنگامى که براى امتحان، روزیش را بر او تنگ مى‏گیرد (مایوس مى‏شود و) مى‏گوید: س‏خ‏للّهپروردگارم مرا خوار کرده است!» (16)

چنان نیست که شما مى‏پندارید; شما یتیمان را گرامى نمى‏دارید، (17)

و یکدیگر را بر اطعام مستمندان تشویق نمى‏کنید، (18)

و میراث را (از راه مشروع و نامشروع) جمع کرده مى‏خورید، (19)

و مال و ثروت را بسیار دوست دارید (و بخاطر آن گناهان زیادى مرتکب مى‏شوید)! (20)

چنان نیست که آنها مى‏پندارند! در آن هنگام که زمین سخت در هم کوبیده شود، (21)

و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند، (22)

و در آن روز جهنم را حاضر مى‏کنند; (آرى) در آن روز انسان متذکر مى‏شود; اما این تذکر چه سودى براى او دارد؟! (23)

مى‏گوید: «اى کاش براى (این) زندگیم چیزى از پیش فرستاده بودم!» (24)

در آن روز هیچ کس همانند او ( خدا) عذاب نمى‏کند، (25)

و هیچ کس همچون او کسى را به بند نمى‏کشد! (26)

تو اى روح آرام‏یافته! (27)

به سوى پروردگارت بازگرد در حالى که هم تو از او خشنودى و هم او از تو خشنود است، (28)

پس در سلک بندگانم درآى، (29)

و در بهشتم وارد شو! (30)

سورة الغاشیة 88

سورة الغاشیة 88
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

آیا داستان غاشیه ( روز قیامت که حوادث وحشتناکش همه را مى‏پوشاند) به تو رسیده است؟! (1)

چهره‏هایى در آن روز خاشع و ذلت‏بارند، (2)

آنها که پیوسته عمل کرده و خسته شده‏اند (و نتیجه‏اى عایدشان نشده است)، (3)

و در آتش سوزان وارد مى‏گردند; (4)

از چشمه‏اى بسیار داغ به آنان مى‏نوشانند; (5)

غذائى جز از ضریع ( خار خشک تلخ و بدبو) ندارند; (6)

غذایى که نه آنها را فربه مى‏کند و نه از گرسنگى مى‏رهاند! (7)

چهره‏هایى در آن روز شاداب و باطراوتند، (8)

و از سعى و تلاش خود خشنودند، (9)

در بهشتى عالى جاى دارند، (10)

که در آن هیچ سخن لغو و بیهوده‏اى نمى‏شنوند! (11)

در آن چشمه‏اى جارى است، (12)

در آن تختهاى زیباى بلندى است، (13)

و قدحهایى (که در کنار این چشمه) نهاده، (14)

و بالشها و پشتیهاى صف‏داده شده، (15)

و فرشهاى فاخر گسترده! (16)

آیا آنان به شتر نمى‏نگرند که چگونه آفریده شده است؟! (17)

و به آسمان نگاه نمى‏کنند که چگونه برافراشته شده؟! (18)

و به کوه‏ها که چگونه در جاى خود نصب گردیده! (19)

و به زمین که چگونه گسترده و هموار گشته است؟! (20)

پس تذکر ده که تو فقط تذکر دهنده‏اى! (21)

تو سلطه‏گر بر آنان نیستى که (بر ایمان) مجبورشان کنى، (22)

مگر کسى که پشت کند و کافر شود، (23)

که خداوند او را به عذاب بزرگ مجازات مى‏کند! (24)

به یقین بازگشت (همه) آنان به سوى ماست، (25)

و مسلما حسابشان (نیز) با ماست! (26)

سورة الاعلى 87

سورة الاعلى 87
به نام خداوند بخشنده مهربان

منزه شمار نام پروردگار بلندمرتبه‏ات را! (1)

همان خداوندى که آفرید و منظم کرد، (2)

و همان که اندازه‏گیرى کرد و هدایت نمود، (3)

و آن کس را که چراگاه را به وجود آورد، (4)

سپس آن را خشک و تیره قرار داد! (5)

ما بزودى (قرآن را) بر تو مى‏خوانیم و هرگز فراموش نخواهى کرد، (6)

مگر آنچه را خدا بخواهد، که او آشکار و نهان را مى‏داند! (7)

و ما تو را براى انجام هر کار خیر آماده مى‏کنیم! (8)

پس تذکر ده اگر تذکر مفید باشد! (9)

و بزودى کسى که از خدا مى‏ترسد متذکر مى‏شود. (10)

اما بدبخت‏ترین افراد از آن دورى مى‏گزیند، (11)

همان کسى که در آتش بزرگ وارد مى‏شود، (12)

سپس در آن آتش نه مى‏میرد و نه زنده مى‏شود! (13)

به یقین کسى که پاکى جست (و خود را تزکیه کرد)، رستگار شد. (14)

و (آن که) نام پروردگارش را یاد کرد سپس نماز خواند! (15)

ولى شما زندگى دنیا را مقدم مى‏دارید، (16)

در حالى که آخرت بهتر و پایدارتر است! (17)

این دستورها در کتب آسمانى پیشین (نیز) آمده است، (18)

در کتب ابراهیم و موسى. (19)

سورة الطارق 86

سورة الطارق 86
به نام خداوند بخشنده مهربان

سوگند به آسمان و کوبنده شب! (1)

و تو نمى‏دانى کوبنده شب چیست! (2)

همان ستاره درخشان و شکافنده تاریکیهاست! (3)

(به این آیت بزرگ الهى سوگند) که هر کس مراقب و محافظى دارد! (4)

انسان باید بنگرد که از چه چیز آفریده شده است! (5)

از یک آب جهنده آفریده شده است، (6)

آبى که از میان پشت و سینه‏ها خارج مى‏شود! (7)

مسلما او ( خدائى که انسان را از چنین چیز پستى آفرید) مى‏تواند او را بازگرداند! (8)

در آن روز که اسرار نهان (انسان) آشکار میشود، (9)

و براى او هیچ نیرو و یاورى نیست! (10)

سوگند به آسمان پرباران، (11)

و سوگند به زمین پرشکاف (که گیاهان از آن سر برمى‏آورند)، (12)

که این (قرآن) سخنى است که حق را از باطل جدا مى‏کند، (13)

و هرگز شوخى نیست! (14)

آنها پیوسته حیله مى‏کنند، (15)

و من هم در برابر آنها چاره مى‏کنم! (16)

حال که چنین است کافران را (فقط) اندکى مهلت ده (تا سزاى اعمالشان را ببینند)! (17)

سورة البروج

سورة البروج
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

سوگند به آسمان که داراى برجهاى بسیار است، (1)

و سوگند به آن روز موعود، (2)

و سوگند به «شاهد» و «مشهود»! («شاهد»: پیامبر و گواهان اعمال، و «مشهود» : اعمال امت است) (3)

مرگ بر شکنجه‏گران صاحب گودال (آتش)، (4)

آتشى عظیم و شعله‏ور! (5)

هنگامى که در کنار آن نشسته بودند، (6)

و آنچه را با مؤمنان انجام مى‏دادند (با خونسردى و قساوت) تماشا مى‏کردند! (7)

آنها هیچ ایرادى بر مؤمنان نداشتند جز اینکه به خداوند عزیز و حمید ایمان آورده بودند; (8)

همان کسى که حکومت آسمانها و زمین از آن اوست و خداوند بر همه چیز گواه است! (9)

کسانى که مردان و زنان باایمان را شکنجه دادند سپس توبه نکردند، براى آنها عذاب دوزخ و عذاب آتش سوزان است! (10)

و براى کسانى که ایمان آوردند و اعمال شایسته انجام دادند، باغهایى از بهشت است که نهرها زیر درختانش جارى است; و این نجات و پیروزى بزرگ است! (11)

گرفتن قهرآمیز و مجازات پروردگارت به یقین بسیار شدید است! (12)

اوست که آفرینش را آغاز مى‏کند و بازمى‏گرداند، (13)

و او آمرزنده و دوستدار (مؤمنان) است، (14)

صاحب عرش و داراى مجد و عظمت است، (15)

و آنچه را مى‏خواهد انجام مى‏دهد! (16)

آیا داستان لشکرها به تو رسیده است، (17)

لشکریان فرعون و ثمود؟! (18)

ولى کافران پیوسته در تکذیب حقند، (19)

و خداوند به همه آنها احاطه دارد! (20)

(این آیات، سحر و دروغ نیست،) بلکه قرآن باعظمت است... (21)

که در لوح محفوظ جاى دارد! (22)

سورة الانشقاق 84

سورة الانشقاق 84

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

در آن هنگام که آسمان ( کرات آسمانى) شکافته شود، (1)

و تسلیم فرمان پروردگارش شود -و سزاوار است چنین باشد- (2)

و در آن هنگام که زمین گسترده شود، (3)

و آنچه در درون دارد بیرون افکنده و خالى شود، (4)

و تسلیم فرمان پروردگارش گردد -و شایسته است که چنین باشد- (5)

اى انسان! تو با تلاش و رنج بسوى پروردگارت مى‏روى و او را ملاقات خواهى کرد! (6)

پس کسى که نامه اعمالش به دست راستش داده شود، (7)

بزودى حساب آسانى براى او مى‏شود، (8)

و خوشحال به اهل و خانواده‏اش بازمى‏گردد. (9)

و اما کسى که نامه اعمالش به پشت سرش داده شود، (10)

بزودى فریاد مى‏زند واى بر من که هلاک شدم! (11)

و در شعله‏هاى سوزان آتش مى‏سوزد. (12)

چرا که او در میان خانواده‏اش پیوسته (از کفر و گناه خود) مسرور بود! (13)

او گمان مى‏کرد هرگز بازگشت نمى‏کند! (14)

آرى، پروردگارش نسبت به او بینا بود (و اعمالش را براى حساب ثبت کرد)! (15)

سوگند به شفق، (16)

و سوگند به شب و آنچه را جمع‏آورى مى‏کند، (17)

و سوگند به ماه آنگاه که بدر کامل مى‏شود، (18)

که همه شما پیوسته از حالى به حال دیگر منتقل مى‏شوید (تا به کمال برسید). (19)

پس چرا آنان ایمان نمى‏آورند؟! (20)

و هنگامى که قرآن بر آنها خوانده مى‏شود سجده نمى‏کنند؟! (21)

بلکه کافران پیوسته آیات الهى را انکار مى‏کنند! (22)

و خداوند آنچه را در دل پنهان مى‏دارند بخوبى مى‏داند! (23)

پس آنها را به عذابى دردناک بشارت ده! (24)

مگر کسانى که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏اند، که براى آنان پاداشى است قطع‏نشدنى! (25)

سورة المطففین 83

 سورة المطففین 83

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

واى بر کم‏فروشان! (1)

آنان که وقتى براى خود پیمانه مى‏کنند، حق خود را بطور کامل مى‏گیرند; (2)

اما هنگامى که مى‏خواهند براى دیگران پیمانه یا وزن کنند، کم مى‏گذارند! (3)

آیا آنها گمان نمى‏کنند که برانگیخته مى‏شوند، (4)

در روزى بزرگ; (5)

روزى که مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان مى‏ایستند. (6)

چنین نیست که آنها (درباره قیامت) مى‏پندارند، به یقین نامه اعمال بدکاران در «سجین‏» است! (7)

تو چه مى‏دانى «سجین‏» چیست؟ (8)

نامه‏اى است رقم زده شده و سرنوشتى است حتمى! (9)

واى در آن روز بر تکذیب‏کنندگان! (10)

همانها که روز جزا را انکار مى‏کنند. (11)

تنها کسى آن را انکار مى‏کند که متجاوز و گنهکار است! (12)

(همان کسى که) وقتى آیات ما بر او خوانده مى‏شود مى‏گوید: «این افسانه‏هاى پیشینیان است!; س‏ذللّه (13)

چنین نیست که آنها مى‏پندارند، بلکه اعمالشان چون زنگارى بر دلهایشان نشسته است! (14)

چنین نیست که مى‏پندارند، بلکه آنها در آن روز از پروردگارشان محجوبند! (15)

سپس آنها به یقین وارد دوزخ مى‏شوند! (16)

بعد به آنها گفته مى‏شود: «این همان چیزى است که آن را انکار مى‏کردید!» (17)

چنان نیست که آنها (درباره معاد) مى‏پندارند، بلکه نامه اعمال نیکان در «علیین‏» است! (18)

و تو چه مى‏دانى «علیین‏» چیست! (19)

نامه‏اى است رقم‏خورده و سرنوشتى است قطعى، (20)

که مقربان شاهد آنند! (21)

مسلما نیکان در انواع نعمت‏اند: (22)

بر تختهاى زیباى بهشتى تکیه کرده و (به زیباییهاى بهشت) مى‏نگرند! (23)

در چهره‏هایشان طراوت و نشاط نعمت را مى‏بینى و مى‏شناسى! (24)

آنها از شراب (طهور) زلال دست‏نخورده و سربسته‏اى سیراب مى‏شوند! (25)

مهرى که بر آن نهاده شده از مشک است; و در این نعمتهاى بهشتى راغبان باید بر یکدیگر پیشى گیرند! (26)

این شراب (طهور) آمیخته با «تسنیم‏» است، (27)

همان چشمه‏اى که مقربان از آن مى‏نوشند. (28)

بدکاران (در دنیا) پیوسته به مؤمنان مى‏خندیدند، (29)

و هنگامى که از کنارشان مى‏گذشتند آنان را با اشاره تمسخر مى‏کردند، (30)

و چون به سوى خانواده خود بازمى‏گشتند مسرور و خندان بودند، (31)

و هنگامى که آنها را مى‏دیدند مى‏گفتند: «اینها گمراهانند!» (32)

در حالى که هرگز مامور مراقبت و متکفل آنان ( مؤمنان) نبودند! (33)

ولى امروز مؤمنان به کفار مى‏خندند، (34)

در حالى که بر تختهاى آراسته بهشتى نشسته و (به سرنوشت شوم آنها) مى‏نگرند! (35)

آیا (با این حال) کافران پاداش اعمال خود را گرفتند؟! (36)

سورة الانفطار 82

سورة الانفطار 82

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

آن زمان که آسمان ( کرات آسمانى) از هم شکافته شود، (1)

و آن زمان که ستارگان پراکنده شوند و فرو ریزند، (2)

و آن زمان که دریاها به هم پیوسته شود، (3)

و آن زمان که قبرها زیر و رو گردد (و مردگان خارج شوند)، (4)

(در آن زمان) هر کس مى‏داند آنچه را از پیش فرستاده و آنچه را براى بعد گذاشته است. (5)

اى انسان! چه چیز تو را در برابر پروردگار کریمت مغرور ساخته است؟! (6)

همان خدایى که تو را آفرید و سامان داد و منظم ساخت، (7)

و در هر صورتى که خواست تو را ترکیب نمود. (8)

(آرى) آن گونه که شما مى‏پندارید نیست; بلکه شما روز جزا را منکرید! (9)

و بى‏شک نگاهبانانى بر شما گمارده شده... (10)

والا مقام و نویسنده (اعمال نیک و بد شما)، (11)

که مى‏دانند شما چه مى‏کنید! (12)

به یقین نیکان در نعمتى فراوانند. (13)

و بدکاران در دوزخند، (14)

روز جزا وارد آن مى‏شوند و مى‏سوزند، (15)

و آنان هرگز از آن غایب و دور نیستند! (16)

تو چه مى‏دانى روز جزا چیست؟! (17)

باز چه مى‏دانى روز جزا چیست؟! (18)

روزى است که هیچ کس قادر بر انجام کارى به سود دیگرى نیست، و همه امور در آن روز از آن خداست! (19)