سورة العادیات 100
به نام خداوند بخشنده مهربان
سوگند به اسبان دونده (مجاهدان) در حالى که نفسزنان به پیش مىرفتند، (1)
و سوگند به افروزندگان جرقه آتش (در برخورد سمهایشان با سنگهاى بیابان)، (2)
و سوگند به هجوم آوران سپیده دم (3)
که گرد و غبار به هر سو پراکندند، (4)
و (ناگهان) در میان دشمن ظاهر شدند، (5)
که انسان در برابر نعمتهاى پروردگارش بسیار ناسپاس و بخیل است; (6)
و او خود (نیز) بر این معنى گواه است! (7)
و او علاقه شدید به مال دارد! (8)
آیا نمىداند در آن روز که تمام کسانى که در قبرها هستند برانگیخته مىشوند، (9)
و آنچه در درون سینههاست آشکار مىگردد، (10)
در آن روز پروردگارشان از آنها کاملا باخبر است! (11)