معنای آیه
آیه به معنای علامت است. (مفردات، ص 33) به تناسب مفهوم واژگانی آن در مواردی در قرآن کار برد دارد، مانند معجزه، )سلْ بنی إسرائیل کَمْ آتَیناهْمْ منْ آیتٍ( (بقره، 211)؛ «از بنیاسرائیل بپرس چه مقدار آیه (معجزه) برای آنها پدید آوردیم».
)وَ جعلْنا إبنَ مرْیمَ وَ اُمهُ آیتً( (مؤمنون، 50)؛ «پسر مریم و مادرش را نشانه (معجزه) قرار دادیم».
آیه به معنای عبرت: )اِنَّ ذالکَ لایهً لَکُمْ اِنْ کُنْتُمْ مؤمنوُنَ( (بقره، 248)؛ «نشانه ملک طالوت عبرت است برای شما اگر حق باور هستید».
آیه به معنای نشانه و علامت )وَ منْآیاتهِ خَلْقُ السمواتِ وَ الأرْضِ وَ اخْتلافُ ألْسنَتکُمْ(؛ «از نشانههای خدای سبحان پدید آوردن آسمانها و زمین و نیز تفاوت زبانهای شماست».