بررسی

بررسی

این که می‌فرماید مفاد برخی روایات مخالف اجماع مسلمانان است که قرآن با تواتر ثابت می‌شود نه با خبر واحد، یا شهادت دو عادل، سخنی است حق و متقن؛ اینگونه روایات قابل اعتماد نیستند. اما این که تعارض درونی بین روایات می‌بیند و روایات را ناسازگار با روایات جمع قرآن در زمان رسول‌الله (ص) می‌داند و یا ناسازگار با ظاهر آیه‌های تحدی قلمداد می‌کند؛ سخنی قابل خدشه می‌باشد؛ زیرا روایات به جمع‌های گوناگون نظر دارند، اگر هر کدام به مورد خودش معنا شود، تعارض وجود نخواهد داشت و با آیه‌های تحدی هم ناسازگار نیستند، زیرا آیه‌های تحدی مفادش این است که قرآن به صورت سوره‌ها شکل گرفته بودند نه این که سوره‌ها هم نظم خاصی داشته‌اند. روایات یاد شده با این نکته ناسازگار نیستند و عجب از برخی بزرگان است با این که آشنا با علوم قرآن هستند و در حل تعارض روایات اهل فن بلکه خریط فن می‌باشند؛ دراین جا با طرح اینگونه تعارض‌ها روایات را طرد نموده‌اند. در هر صورت هماهنگی بین روایات در بخش بعدی طرح شده است البته بر دلیل دوم این دیدگاه اشکال دیگری نیز متوجه است که در بخش بعدی خواهد آمد،‌ عمده  این است که این ادله ترتیب و نظم سوره‌ها را در عهد رسول‌الله (ص) دلالت ندارند.