سورة القارعة 101
به نام خداوند بخشنده مهربان
آن حادثه کوبنده، (1)
و چه حادثه کوبندهاى! (2)
و تو چه مىدانى که حادثه کوبنده چیست؟! (آن حادثه همان روز قیامت است!) (3)
روزى که مردم مانند پروانههاى پراکنده خواهند بود، (4)
و کوهها مانند پشم رنگین حلاجىشده مىگردد! (5)
اما کسى که (در آن روز) ترازوهاى اعمالش سنگین است، (6)
در یک زندگى خشنودکننده خواهد بود! (7)
و اما کسى که ترازوهایش سبک است، (8)
پناهگاهش «هاویه» ( دوزخ) است! (9)
و تو چه مىدانى «هاویه» چیست؟! (10)
آتشى است سوزان! (11)
سورة العادیات 100
به نام خداوند بخشنده مهربان
سوگند به اسبان دونده (مجاهدان) در حالى که نفسزنان به پیش مىرفتند، (1)
و سوگند به افروزندگان جرقه آتش (در برخورد سمهایشان با سنگهاى بیابان)، (2)
و سوگند به هجوم آوران سپیده دم (3)
که گرد و غبار به هر سو پراکندند، (4)
و (ناگهان) در میان دشمن ظاهر شدند، (5)
که انسان در برابر نعمتهاى پروردگارش بسیار ناسپاس و بخیل است; (6)
و او خود (نیز) بر این معنى گواه است! (7)
و او علاقه شدید به مال دارد! (8)
آیا نمىداند در آن روز که تمام کسانى که در قبرها هستند برانگیخته مىشوند، (9)
و آنچه در درون سینههاست آشکار مىگردد، (10)
در آن روز پروردگارشان از آنها کاملا باخبر است! (11)
سورة الزلزلة 99
به نام خداوند بخشنده مهربان
هنگامى که زمین شدیدا به لرزه درآید، (1)
و زمین بارهاى سنگینش را خارج سازد! (2)
و انسان مىگوید: «زمین را چه مىشود (که این گونه مىلرزد)؟!» (3)
در آن روز زمین تمام خبرهایش را بازگو مىکند; (4)
چرا که پروردگارت به او وحى کرده است! (5)
در آن روز مردم بصورت گروههاى پراکنده (از قبرها) خارج مىشوند تا اعمالشان به آنها نشان داده شود! (6)
پس هر کس هموزن ذرهاى کار خیر انجام دهد آن را مىبیند! (7)
و هر کس هموزن ذرهاى کار بد کرده آن را مىبیند! (8)
سورة البینة 98
به نام خداوند بخشنده مهربان
کافران از اهل کتاب و مشرکان (مىگفتند:) دست از آیین خود برنمىدارند تا دلیل روشنى براى آنها بیاید، (1)
پیامبرى از سوى خدا (بیاید) که صحیفههاى پاکى را (بر آنها) بخواند، (2)
و در آن نوشتههاى صحیح و پرارزشى باشد! (ولى هنگامى که آمد ایمان نیاوردند، مانند اهل کتاب). (3)
اهل کتاب (نیز در دین خدا) اختلاف نکردند مگر بعد از آنکه دلیل روشن براى آنان آمد! (4)
و به آنها دستورى داده نشده بود جز اینکه خدا را بپرستند در حالى که دین خود را براى او خالص کنند و از شرک به توحید بازگردند، نماز را برپا دارند و زکات را بپردازند; و این است آیین مستقیم و پایدار! (5)
کافران از اهل کتاب و مشرکان در آتش دوزخند، جاودانه در آن مىمانند; آنها بدترین مخلوقاتند! (6)
(اما) کسانى که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، بهترین مخلوقات (خدا)یند! (7)
پاداش آنها نزد پروردگارشان باغهاى بهشت جاویدان است که نهرها از زیر درختانش جارى است; همیشه در آن مىمانند! (هم) خدا از آنها خشنود است و (هم) آنها از خدا خشنودند; و این (مقام والا) براى کسى است که از پروردگارش بترسد! (8)
سورة القدر 97
به نام خداوند بخشنده مهربان
ما آن ( قرآن) را در شب قدر نازل کردیم! (1)
و تو چه مىدانى شب قدر چیست؟! (2)
شب قدر بهتر از هزار ماه است! (3)
فرشتگان و «روح» در آن شب به اذن پروردگارشان براى (تقدیر) هر کارى نازل مىشوند. (4)
شبى است سرشار از سلامت (و برکت و رحمت) تا طلوع سپیده! (5)
سورة العلق 96
به نام خداوند بخشنده مهربان
بخوان به نام پروردگارت که (جهان را) آفرید، (1)
همان کس که انسان را از خون بستهاى خلق کرد! (2)
بخوان که پروردگارت (از همه) بزرگوارتر است، (3)
همان کسى که بوسیله قلم تعلیم نمود، (4)
و به انسان آنچه را نمىدانست یاد داد! (5)
چنین نیست (که شما مىپندارید) به یقین انسان طغیان مىکند، (6)
از اینکه خود را بىنیاز ببیند! (7)
و به یقین بازگشت (همه) به سوى پروردگار تو است! (8)
به من خبر ده آیا کسى که نهى مىکند، (9)
بندهاى را به هنگامى که نماز مىخواند (آیا مستحق عذاب الهى نیست)؟! (10)
به من خبر ده اگر این بنده به راه هدایت باشد، (11)
یا مردم را به تقوا فرمان دهد (آیا نهى کردن او سزاوار است)؟! (12)
به من خبر ده اگر (این طغیانگر) حق را انکار کند و به آن پشت نماید (آیا مستحق مجازات الهى نیست)؟! (13)
آیا او ندانست که خداوند (همه اعمالش را) مىبیند؟! (14)
چنان نیست که او خیال مىکند، اگر دست از کار خود برندارد، ناصیهاش ( موى پیش سرش) را گرفته (و به سوى عذاب مىکشانیم)، (15)
همان ناصیه دروغگوى خطاکار را! (16)
سپس هر که را مىخواهد صدا بزند (تا یاریش کند)! (17)
ما هم بزودى ماموران دوزخ را صدا مىزنیم (تا او را به دوزخ افکنند)! (18)
چنان نیست (که آن طغیانگر مىپندارد); هرگز او را اطاعت مکن، و سجده نما و (به خدا) تقرب جوى! (19)
سورة التین 95
به نام خداوند بخشنده مهربان
قسم به انجیر و زیتون (یا: قسم به سرزمین شام و بیت المقدس)، (1)
و سوگند به «طور سینین»، (2)
و قسم به این شهر امن ( مکه)، (3)
که ما انسان را در بهترین صورت و نظام آفریدیم، (4)
سپس او را به پایینترین مرحله بازگرداندیم، (5)
مگر کسانى که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند که براى آنها پاداشى تمامنشدنى است! (6)
پس چه چیز سبب مىشود که بعد از این همه (دلایل روشن) روز جزا را انکار کنى؟! (7)
آیا خداوند بهترین حکمکنندگان نیست؟! (8)
سورة الشرح 94
به نام خداوند بخشنده مهربان
آیا ما سینه تو را گشاده نساختیم، (1)
و بار سنگین تو را از تو برنداشتیم؟! (2)
همان بارى که سخت بر پشت تو سنگینى مىکرد! (3)
و آوازه تو را بلند ساختیم! (4)
به یقین با (هر) سختى آسانى است! (5)
(آرى) مسلما با (هر) سختى آسانى است، (6)
پس هنگامى که از کار مهمى فارغ مىشوى به مهم دیگرى پرداز، (7)
و به سوى پروردگارت توجه کن! (8)
سورة الضحى 93
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
قسم به روز در آن هنگام که آفتاب برآید (و همه جا را فراگیرد)، (1)
و سوگند به شب در آن هنگام که آرام گیرد، (2)
که خداوند هرگز تو را وانگذاشته و مورد خشم قرار نداده است! (3)
و مسلما آخرت براى تو از دنیا بهتر است! (4)
و بزودى پروردگارت آنقدر به تو عطا خواهد کرد که خشنود شوى! (5)
آیا او تو را یتیم نیافت و پناه داد؟! (6)
و تو را گمشده یافت و هدایت کرد، (7)
و تو را فقیر یافت و بىنیاز نمود، (8)
حال که چنین است یتیم را تحقیر مکن، (9)
و سؤالکننده را از خود مران، (10)
و نعمتهاى پروردگارت را بازگو کن! (11)
سورة اللیل 92
به نام خداوند بخشنده مهربان
قسم به شب در آن هنگام که (جهان را) بپوشاند، (1)
و قسم به روز هنگامى که تجلى کند، (2)
و قسم به آن کس که جنس مذکر و مؤنث را آفرید، (3)
که سعى و تلاش شما مختلف است: (4)
اما آن کس که (در راه خدا) انفاق کند و پرهیزگارى پیش گیرد، (5)
و جزاى نیک (الهى) را تصدیق کند، (6)
ما او را در مسیر آسانى قرار مىدهیم! (7)
اما کسى که بخل ورزد و (از این راه) بىنیازى طلبد، (8)
و پاداش نیک (الهى) را انکار کند، (9)
بزودى او را در مسیر دشوارى قرار مىدهیم; (10)
و در آن هنگام که (در جهنم) سقوط مىکند، اموالش به حال او سودى نخواهد داشت! (11)
به یقین هدایت کردن بر ماست، (12)
و آخرت و دنیا از آن ماست، (13)
و من شما را از آتشى که زبانه مىکشد بیم مىدهم، (14)
کسى جز بدبختترین مردم وارد آن نمىشود; (15)
همان کس که (آیات خدا را) تکذیب کرد و به آن پشت نمود! (16)
و بزودى با تقواترین مردم از آن دور داشته مىشود، (17)
همان کس که مال خود را (در راه خدا) مىبخشد تا پاک شود. (18)
و هیچ کس را نزد او حق نعمتى نیست تا بخواهد (به این وسیله) او را جزا دهد، (19)
بلکه تنها هدفش جلب رضاى پروردگار بزرگ اوست; (20)
و بزودى راضى و خشنود مىشود! (21)