وحی یا آموزه الهی
سخن در پیرامون وحی از عرصه گستردهای برخوردار است؛ در ابعاد گوناگون تفسیری، کلامی، فلسفی وحی مورد کاوش میباشد. همه آن بحثها هماهنگ با موضوع علوم قرآنی نیست. لیکن چون علوم قرآنی پیشنیاز تفسیر میباشد؛ شناخت برخی ابعاد وحی که در فهمیدن قرآن، مفسر را یاری مینماید بایسته است. از این رویکرد به مباحث وحی در علوم قرآن در زمینههای مفهوم وحی، حقیقت وحی و ویژگیهای وحی و امثال اینها میباشد. اما مطالبی چون امکان وحی، مقایسه وحی قرآنی با دیگر کتب آسمانی، تجرد روح انسان و ویژگیهای روح مجرد و مطالبی از این قبیل که بیشتر رنگ کلامی و یا فلسفی دارد؛ ارتباط آن چنانی با علوم قرآنی ندارند. در علوم قرآن تلاش برای شناخت ویژگیهای وحی رسالی است تا با بررسی ویژگیهای وحی برخی شبهات در این رابطه پاسخ داده شود.
برخی و بلکه بسیاری برای شناخت وحی و یا ویژگیهای آن تلاش میکنند مفهوم صحیح از واژه وحی بدست آورند به گمان این که اگر به این کار موفق شوند شناخت صحیح از وحی حاصل میشود. در صورتی که راه صحیح فهمیدن وحی زبان خود وحی یعنی قرآن است و قرآن حقیقت وحی را تبیین نکرده، تنها خصوصیات این آموزه الهی را طرح نموده است و در بیان ویژگیها هم تنها وحی تعبیر نکرده است بلکه تعبیرات گوناگون نموده است که اگر ترجمه لغت راهگشا باشد باید تمام آن واژهها ترجمه شوند ولی ترجمه واژه آنچنان کارآیی در شناخت حقیقت وحی ندارد.