استدلال به آیههای قرآن
در عین حال بعد از اثبات قرآن با دلیل تواتر، به آیههای قرآن نیز برای اثبات صیانت قرآن میتوان استدلال نمود، از جمله آیه حفظ که میفرماید: ) اِنّا نحنُ نَزَّلْنا الذِّکْرَ وَ اِنّا لَهُ لَحافظوُن( (حجر، 9)؛ «ما قرآن را نازل کردیم و ما آن را از هر خطر حفظ میکنیم».
وعده الهی اجتنابناپذیر است. و کسی در برابر اراده الهی نمیتواند ایجاد خلل نماید. و نیز آیه مبارکه نفی باطل: ) وَ اِنَّه لَکتابٌ عزیز لا یاتیهِ الباطل من بینَ یدَیهِ و لا من خَلفهِ(؛ «کتابی است نفوذ ناپذیر، باطل از هیچ جانبی به سوی آن راه ندارد و مسلم تحریف باطل است که ساحت قرآن از آن منزه است».
و نیز حدیث شریف ثقلین که قرآن و عترت را دو میراث رسولالله (ص) معرفی میکند. و دستور به پیروی از این دو میدهد، گواه بر صیانت قرآن از هرگونه باطل و تحریف میباشد. زیرا اگر تحریف در آن راه پیدا میکرد، رسولالله (ص) به صورت مطلق و فراگیر امر به پیروی از آن نمینمود. و نیز روایاتی که در ناسازگاری روایات با قرآن، قرآن را محور قرار میدهد، که روایات را به قرآن عرضه نمایید، آنچه با قرآن ناسازگار بود باطل است دلیل بر حق مداری قرآن و بیپیرایگی آن از هرگونه باطل است و همچنین آخرین وحی بودن قرآن دلیل بر صیانت آن است. زیرا اگر آخرین سبحای رخت بر میبندد و افزون بر اینها اعجاز قرآن که سخن گفتن همانند قرآن را بر بشر ناممکن میکند دلیل بر صیانت قرآن از تحریف به زیاده است. اینها دلیلهایی است که افزون بر تواتر قرآن میتوان بر صیانت قرآن ارائه نمود.